Πέρα από το παθιασμένο, το δραματικό, την καταγγελία, την παρηγοριά, τις τύψεις, το ονειρικό και την επιθυμία, το χάος του “όλου” εμπεριέχεται και συνοψίζεται τελικά, σε ένα αίνιγμα ή σε μία ειρωνεία.